Πράσινα κίνητρα με τον Νέο Οικοδομικό Κανονισμό

Διαβάστηκε από 3522 αναγνώστες -

Την ώρα που η ανέγερση κτιρίων στη χώρα βρίσκεται σε πλήρες μούδιασμα λόγω της οικονομικής, κρίσης, ο Νέος Οικονομικός Κανονισμός δημιουργεί προοπτικές για τα κτίρια ελάχιστης ενεργειακής κατανάλωσης.

 
Με την ψήφιση του ΝΟΚ θεσπίστηκαν, πρώτη φορά για την ελληνική νομοθεσία, κίνητρα για την κατασκευή κτιρίων με υψηλή ενεργειακή απόδοση. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το άρθρο 25 του Ν.4067/2012, προσαυξάνεται ο συντελεστής δόμησης σε νεόδμητα κτίρια σύμφωνα με τα παρακάτω:
α) προσαύξηση 5% όταν κατασκευάζεται κτίριο στην ανώτερη ενεργειακή κατηγορία «Α+» σύμφωνα με τον ΚΕΝΑΚ ή
β) προσαύξηση 10% όταν κατασκευάζεται κτίριο με συνολική κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας μικρότερη από 10kwh/m2/ έτος, σύμφωνα με διεθνώς αναγνωρισμένη μεθοδολογία περιβαλλοντικής αξιολόγησης.

Μετρήσιμες Καταναλώσεις
Οι καταναλώσεις που είναι μετρήσιμες στα μοντέλα υπολογισμού του ΚΕΝΑΚ είναι η θέρμανση, ο ψύξη, ο φωτισμός και το ζεστό νερό χρήσης. Ειδικά για τις κατοικίες δεν λαμβάνονται υπόψη τα φορτία του φωτισμού επειδή θεωρούνται μικρά στην οικιακή χρήση. Έτσι λοιπόν για ένα τυπικό κτίριο κατοικιών οι καταναλώσεις έχουν όπως παρουσιάζονται στον διπλανό πίνακα. Αντίστοιχος πίνακας με εκτίμηση καταναλώσεων υπάρχει για κάθε χρήση κτιρίου του τριτογενή τομέα πχ. καταστήματα, εστιατόρια, σχολεία, ξενοδοχεία, κλπ.

Η αξιολόγηση της επένδυσης
Για την επίτευξη των ενεργειακών αναβαθμίσεων θα πρέπει οι θεωρητικές καταναλώσεις στην πρωτογενή ενέργεια του κτιρίου να περιοριστούν βελτιώνοντας τόσο τον Η/Μ εξοπλισμό όσο και τα μονωτικά υλικά αλλά και τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό του κτιρίου.
Έτσι το κεφαλαιώδες ερώτημα που γεννιέται είναι: Αξίζει να επενδύσεις το επιπλέον κόστος για την υλοποίηση των παραπάνω ενεργειακών απαιτήσεων με όφελος τα επιπλέον τ.μ.; Πότε γίνεται τελικά η απόσβεση της επένδυσής σε σχέση με το συμβατικό κτίριο που προβλέπει ο ΚΕΝΑΚ (κατηγορία "Β");
Κριτήρια
Το βασικό κριτήριο της οικονομοτεχνικής ανάλυσης για την αξιολόγηση της επένδυσης είναι το κόστος που έχει το ένα τ.μ. κατοικίας στην περιοχή που πρόκειται να ανεγερθεί ένα κτίριο.
Με δεδομένη τη δυσχερή οικονομική περίοδο που διανύουμε αν θεωρήσουμε ένα μέσο όρο αξίας του ενός τ.μ. σ.δ. 800 ευρώ μπορούμε να κάνουμε ένα παράδειγμα για ένα διαμέρισμα π.χ. 100 τ.μ. όπου με τις προσαυξήσεις μπορεί να γίνει 105 τ.μ. στην «α» περίπτωση ή 110 τ.μ. στην «β» περίπτωση.
Το όφελος από την αξία του σ.δ. είναι 4.000 ευρώ και 8.000 ευρώ αντίστοιχα. Το κόστος για την αναβάθμιση μίας κατοικίας περίπου 100 τ.μ. από κατηγορία «Β» σε κατηγορία «Α+» είναι της τάξης των 10.000 ευρώ, ενώ το κόστος για κτίριο <10kwh/ m2/έτος κυμαίνεται στο ποσό των 30.000 ευρώ και είναι εφικτό μόνο σε μικρά κτίρια ή μονοκατοικίες.
¶ρα για την πρώτη περίπτωση υπολογίζουμε ένα επιπλέον κόστος 6.000 ευρώ για το διαμέρισμα ενώ για την δεύτερη περίπτωση 22.000 για το διαμέρισμα του παραδείγματος.
Δεύτερο στοιχείο της οικονομοτεχνικής ανάλυσης είναι ο χρόνος απόσβεσης του πρόσθετου κόστους κατασκευής που θα έχει το διαμέρισμα κατά τη χρήση του. Και εδώ τα πράγματα είναι αρκετά ρευστά δεδομένων των διαφορετικών πραγματικών συνθηκών λειτουργίας από ένοικο σε ένοικο, αλλά και των διαφοροποιήσεων στις τιμές του ρεύματος, του πετρελαίου ή και του φυσικού αερίου. Κάνοντας μία προσπάθεια για προσέγγιση αυτού του κόστους προκύπτει μέσο ετήσιο όφελος από την μείωση των καταναλώσεων του διαμερίσματος της τάξεως των 400-600 ευρώ για την πρώτη περίπτωση και περίπου 1.000-1.500 ευρώ για την δεύτερη περίπτωση, άρα ο χρόνος απόσβεσης είναι 10-15 έτη και 15-22 έτη αντίστοιχα. Οι παραπάνω χρόνοι απόσβεσης θα ήταν 17-25 έτη και 20-30 έτη αντίστοιχα αν δεν υπήρχε η προσαύξηση του σ.δ. που ουσιαστικά μειώνει την αξία της γης που χρειάζεται για την κατασκευή του ακινήτου.
Λαμβάνοντας μάλιστα υπ όψη τις τελευταίες νομοθετικές ρυθμίσεις με τον Ν.4528 τον Απρίλιο του 2014, σύμφωνα με τις οποίες δεν προσμετράται στο σ.δ. ολόκληρη η επιφάνεια της μόνωσης όταν αυτή έχει πάχος άνω των 6 εκ., το συνολικό όφελος σε τ.μ. αυξάνεται περαιτέρω κατά ένα ποσοστό της τάξης του 3%. Σε ειδικές περιπτώσεις για να μπορέσει να αξιοποιηθεί αποτελεσματικά ένα οικόπεδο όταν υπάρχει έλλειμμα σε τετραγωνικά μέτρα, τα ευεργετήματα των παραπάνω ενεργειακών αναβαθμίσεων μπορούν να παίξουν καταλυτικό ρόλο στην ανέγερση ή μη ενός νέου κτιρίου. Μία αύξηση, για παράδειγμα τις τάξεως του 13%, μεγαλώνει ένα διαμέρισμα 90 τ.μ. σε 101,7 τ.μ. που ενδεχομένως για μια οικογένεια να διαμορφώνει τεράστια διαφορά για την κάλυψη ή όχι των στεγαστικών της αναγκών.

Συμπέρασμα
Σαν γενικό συμπέρασμα εξάγεται ότι η νομοθετική αυτή ρύθμιση επί της ουσίας μειώνει τους χρόνους απόσβεσης των ενεργειακών αναβαθμίσεων κατά 30% - 50% και σίγουρα είναι ένα πολύ καλό κίνητρο για την αύξηση των επενδύσεων στον τομέα της ανέγερσης νέων κτιρίων. Όταν μάλιστα ένα τέτοιο εγχείρημα υποστηρίζεται από μηχανικούς και επαγγελματίες ειδικευμένους στο αντικείμενο αυτό, το αποτέλεσμα είναι εγγυημένο. Είναι ίσως πλέον ευκαιρία, ένας επενδυτής με ικανά κεφάλαια ή και ένας ιδιώτης με οικονομική ευχέρεια, να χρηματοδοτήσει το επιπλέον κόστος των αναβαθμίσεων και να κατασκευάσει κτίρια ελάχιστης ενεργειακής κατανάλωσης.

¶ρθρο του Γιάννη Παπαγεωργίου, Συμβούλου Μηχανικού της Technoiko

www.kenak.gr

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ