Το πρόγραμμα της νέας κυβέρνησης για την Ενέργεια

Ποιες θα είναι οι πολιτικές που θα ακολουθήσει από εδώ και στο εξής η νέα συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων, στον τομέα της Ενέργειας;

 
Οι πολιτικές αυτές θα βασίζονται λογικά στα προγραμματικά κείμενα που έχει θέσει προς διαβούλευση το ίδιο το κυβερνών κόμμα της αριστεράς, όπου οι βασικοί άξονες και οι προτεραιότητες της ενεργειακή πολιτικής, είναι -μεταξύ άλλων- οι εξής:

  • Εξασφάλιση της επάρκειας παροχής, της ασφάλειας εφοδιασμού, μεταφοράς και λειτουργίας των συστημάτων στο σύνολο του τομέα της ενέργειας.
  • Δραστική αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας με επαρκή, αδιατάρακτη και καθολική πρόσβαση στο κοινό (δημόσιο) αγαθό της ενέργειας του συνόλου του πληθυσμού, με κλιμακούμενη δίκαιη τιμολογιακή πολιτική, χαμηλές τιμές για την ευρεία λαϊκή κατανάλωση με προτεραιότητα στους ανέργους, τους εργαζόμενους χαμηλού εισοδήματος και τις μικρές επιχειρήσεις. 
  • ¶μεση ανακοπή όλων των προωθούμενων σχεδίων ενεργειακών εγκαταστάσεων και παρεμβάσεων που υποβαθμίζουν το περιβάλλον, με προτεραιότητα στα έργα fast track (κυρίως ΒΑΠΕ), στις επεμβάσεις σε δάση, σε υγροτόπους και συνολικά σε ευαίσθητα οικοσυστήματα. 
  • Περιγραφή και ποσοτικοποίηση των στόχων για την εξοικονόμηση ενέργειας, την αύξηση της ενεργειακής απόδοσης και τη σχεδιασμένη ευρεία διείσδυση των Α.Π.Ε. (όχι συμπληρωματικά αλλά με ρόλο υποκατάστασης των ορυκτών καυσίμων), τομείς που θα αποτελέσουν και τους βασικούς άξονες της ενεργειακής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.
  • Ακύρωση των επιχειρούμενων ιδιωτικοποιήσεων και ανάληψη πρωτοβουλιών για την ανάκτηση πλήρους δημόσιας ιδιοκτησίας των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων – πυλώνων του κλάδου της ενέργειας (ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, ΕΠΑ), ως αναγκαία συνθήκη. 
  • Ταχεία αντιστροφή των ν/φ πολιτικών «απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας» και ιδιωτικοποιήσεων που κυριάρχησαν τις προηγούμενες δεκαετίες – στην Ελλάδα από το 1999 - με την εμπορευματοποίηση της ενέργειας και την ιδιωτικοποίηση του κλάδου. 
  • Ανατροπή του ρυθμιστικού πλαισίου της χονδρεμπορικής και λιανικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, των μηχανισμών τιμολόγησης και των χρεώσεων, των επιδοτήσεων, των ποικίλων προνομιακών ρυθμίσεων και ευρύτερα του καθεστώτος λειτουργίας (θεσμικό πλαίσιο) των ιδιωτών παραγωγών. Η στροφή σε κριτήρια κοινωνικής – περιβαλλοντικής ρύθμισης και ο πρωταγωνιστικός ρόλος του δημοσίου, εξοικονομεί πόρους στο εσωτερικό του ίδιου του κλάδου. 
  • ¶μεση ανάκληση του μνημονιακού μέτρου εξίσωση του ΕΦΚ. Επείγοντα δραστικά μέτρα για την πάταξη της νοθείας στα καύσιμα, του λαθρεμπορίου καυσίμων και ειδικά στο ναυτιλιακό πετρέλαιο.
  • Έναρξη διαδικασιών κατάρτισης ολοκληρωμένου και δημοκρατικού Μακροχρόνιου Στρατηγικού Ενεργειακού Σχεδιασμού.
  • Χωροθέτηση των ενεργειακών εγκαταστάσεων με κοινωνικά-περιβαλλοντικά κριτήρια και ιδιαίτερα ριζική αναθεώρηση των χωροταξικών ρυθμίσεων για τις Α.Π.Ε σε εντελώς νέα βάση. Διαμόρφωση θεσμικού πλαισίου, δέσμης κινήτρων και μέτρων, για την προώθηση της κοινωνικής παραγωγής όλων των μορφών, με έμφαση στην αποκέντρωση της παραγωγής και της σύνδεσης του τόπου παραγωγής με τον τόπο κατανάλωσης.
  • Αξιοποίηση της διείσδυσης του φ/α, κατά προτεραιότητα, στην απευθείας κατανάλωσή του ιδιαίτερα στον οικιακό τομέα, στη βιοτεχνία και στη βιομηχανία αντί της προώθησής του για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. 
  • Απεγκλωβισμός των κοινωνιών στα ενεργειακά κέντρα της χώρας (Πτολεμαΐδα, Μεγαλόπολη) από την πρόσδεση –μονοκαλλιέργεια – στην παραγωγή ενέργεια από ορυκτά καύσιμα. 
  • Απόρριψη της πυρηνικής ενέργειας. Ανάληψη πρωτοβουλίας σε περιφερειακό (βαλκάνια – Αν. Μεσόγειο), Ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο για την αποτροπή κάθε νέας εγκατάστασης και τον ορισμό χρονοδιαγράμματος για το οριστικό κλείσιμο των υπαρχουσών. 
  • Απόρριψη της παραγωγής βιοκαυσίμων από ενεργειακές καλλιέργειες σε βάρος άλλων καλλιεργειών. Πιθανή αξιοποίηση υπολειμμάτων παραγωγικών διαδικασιών ως βιομάζας για παραγωγή ενέργειας. 
  • Aπαγόρευση της εξόρυξης σχιστολιθικού αερίου και πετρελαίου (Shale gas / oil) και της υδραυλικής ρωγμάτωσης (fracking).

Ποιος είναι ο νέος υπουργός Περιβάλλοντος
Από το μεσημέρι της Τρίτης ο Γιάννης Τσιρώνης εντάχθηκε στο υπουργικό σχήμα της νέας κυβέρνησης, αναλαμβάνοντας αναπληρωτής υπουργός στο Υπερυπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Έχει σπουδάσει Χημικός και δραστηριοποιήθηκε από τα πρώιμα φοιτητικά του χρόνια στον πολιτικό χώρο, αρχικά με τη συμμετοχή του στον «Ρήγα Φεραίο» και μετέπειτα στη Β Πανελλαδική. Το 1983 γίνεται ιδρυτικό μέλος της Ε.Κ.Ο (Εναλλακτική Κίνηση Οικολόγων) και έκτοτε συμμετέχει αδιάλειπτα στο Οικολογικό Κίνημα κυρίως στα θέματα παιδείας και εκπαίδευσης.

Διατέλεσε μέλος του συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος, ως εκπρόσωπος της Ελλάδας από το 1999 μέχρι το 2006. Είναι ιδρυτικό μέλος των Οικολόγων Πράσινων, μέλος του Πανελλαδικού τους συμβουλίου και συντακτικό μέλος της εφημερίδας «Πράσινη Πολιτική». Σήμερα είναι συντονιστής της Εκτελεστικής Γραμματείας των Οικολόγων Πράσινων. Η στράτευση στην Οικολογία δεν γίνεται κατά την γνώμη του, για χάρη μιας ιδεολογίας, ούτε για να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα κάποιας τάξης, ούτε για λόγους …ηθικής, αλλά για να προστατεύσουμε την ίδια μας την ζωή.  

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ