Ο Γ. Τσιρώνης για τα απορρίμματα και τις μητροπολιτικές παρεμβάσεις στην Αθήνα

«Πρέπει οι πολίτες να αντιληφθούν ότι κάθε αντικείμενο που καταλήγει στον σκουπιδοτενεκέ είναι περιουσιακό τους στοιχείο: Έχουν πληρώσει την πρώτη ύλη, και όλοι ξέρουμε πλέον ότι οι πρώτες ύλες δεν είναι ανεξάντλητες, και έχουν πληρώσει την επεξεργασία για να φτιαχτεί κάποιο αντικείμενο». Και πρόσθεσε ότι «μόλις πριν λίγες δεκαετίες δεν υπήρχε η έννοια του σκουπιδιού. Ήταν οικονομική επιλογή να πάψουμε να οδηγούμε εκείνα τα παλιά αθάνατα αυτοκίνητα που μπορούσαμε να τα επιδιορθώνουμε στο διηνεκές και να τα αντικαταστήσουμε με οχήματα που μετά λίγα χρόνια καταλήγουν σε ένα νεκροταφείο για να αναγκαστούμε να αγοράσουμε άλλα αυξάνοντας τα κέρδη των εταιριών. Ήταν επιλογή το να πετάμε για να ξαναγοράζουμε. Σήμερα αποδεικνύεται ότι ήταν καταστρεπτική επιλογή, που μετέτρεψε αγαθά με αξία, σε κάτι που όχι μόνον χάνουμε την αξία του, αλλά χρυσοπληρώνουμε και κάποιον εργολάβο για να το ξεφορτωθούμε».

Ο Γιάννης Τσιρώνης σημείωσε χαρακτηριστικά: «Πολλοί θεωρούν την μάχη δύσκολη, γιατί θεωρούν τους Έλληνες «βρωμιάρηδες» αδιάφορους και ωχαδελφιστές! Τους ενημερώνω ότι αντίστοιχα χαρακτηριστικά προέβλεπαν και για τους Ιρλανδούς, αλλά διαψεύστηκαν αφού η Ιρλανδία είναι χώρα με εξαίρετη ανάπτυξη της ανακύκλωσης, γιατί αξιοποίησε εμπειρία άλλων χωρών.

Έχουμε πολλούς φυσικούς συμμάχους στην μάχη:

• Τους γέροντες και τις γερόντισσες, που κάποιοι τους φαντάζονται ως ανεπίδεκτους μάθησης ξεχνώντας, ότι έζησαν στην εποχή που τίποτα δεν πήγαινε χαμένο και ακόμα και το ύστατο οργανικό απόβλητο το έτρωγε ο χοίρος. Έκπληκτος πριν δύο χρόνια παρακολούθησα μία ημερίδα στην Σαντορίνη, όπου οι ηλικιωμένοι αποδείχθηκαν πιο ενήμεροι από άριστους επιστήμονες!
• Τα παιδιά μας, που με ενθουσιασμό μπορούν να συλλέξουν χαρτί, μέταλλο ή πλαστικό για να κερδίσουν το χαρτζιλίκι τους, αλλά και για αλληλεγγύη. Βλέπω με ενθουσιασμό τα παιδιά μου να συλλέγουν πλαστικά καπάκια με μεγαλύτερο ζήλο από το εάν μάζευαν κέρματα, για να αγοραστεί ένα αναπηρικό καροτσάκι!
• Οι μεγάλοι καταναλωτές, (ταβέρνες, επιχειρήσεις) που με σωστή διαχείριση μπορούν άμεσα να μας τροφοδοτήσουν με μεγάλες ποσότητες συγκεκριμένου καθαρού προϊόντος, όπως χαρτί

Ποιοι δεν είναι ακόμα σύμμαχοί μας:

• Οι μεσήλικες, που ελλείψει χρόνου και προγενέστερης εμπειρίας δεν ασχολούνται.
• Οι δήμαρχοι, όχι από πρόθεση, αλλά επειδή έχουν άλλες φορτικές υποχρεώσεις

Αυτές οι δύο κατηγορίες μπορούν να παρακινηθούν με μεγάλη αύξηση του κόστους διαχείρισης, αλλά θα ήταν λάθος μία τέτοια αύξηση να πέσει σαν πέλεκυς μεσούσης της κρίσης. Αυτό θα δυσφημούσε την προσπάθεια και θα φάνταζε σαν φορομπηχτική πολιτική. Πρέπει λοιπόν να πολλαπλασιάσουμε το κόστος διαχείρισης του σύμμικτου σε έναν χρονικό ορίζοντα διακηρυγμένο από σήμερα ώστε όσοι αλλάξουν σε λίγα χρόνια στάση να αποφύγουν τις οικονομικές επιπτώσεις»


Ακόμη, Αναπληρωτής Υπουργός ΠΑΠΕΝ Γιάννης Τσιρώνης παραβρέθηκε στο διήμερο workshop που διοργανώνει η Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχείου, υπό την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων, στο Δημαρχιακό Μέγαρο, με τίτλο «Μητροπολιτικές παρεμβάσεις Αθήνα 2021». Στην τοποθέτησή του ο Αναπληρωτής Υπουργός ΠΑΠΕΝ Γιάννης Τσιρώνης τόνισε:

«Η Αθήνα είναι μια προνομιακή πόλη με εξαίρετο φυσικό και πολιτιστικό υπόβαθρο. Δυστυχώς βρίσκεται μπροστά σε δεκάδες αδιέξοδα για ποικιλία λόγων:

• Άναρχη αστυφιλία που πριμοδοτήθηκε από το μετεμφυλιακό καθεστώς. Δεν έγινε καμία προσπάθεια οι νέοι κάτοικοί της να νιώσουν την Αθήνα ως πατρίδα τους.
• Αποσπασματικές και πελατειακές ρυθμίσεις σε βάρος ενός συνολικού πολεοδομικού σχεδιασμού. Δεκάδες εξαιρέσεις που έγιναν κανόνας και έδωσαν το κακό παράδειγμα εθίζοντας τους πολίτες στην αυθαιρεσία.
• Κοντόφθαλμη πολιτική για την οικονομική ανάπτυξη, που στηρίχθηκε σε αντικρουόμενες χρήσεις με ευκαιριακό όφελος, χωρίς μέλλον.

Είναι ειρωνεία ότι στα κινήματα συναντάμε τους πολίτες, το ΤΕΕ, το ΕΜΠ, το σύνολο των επιστημόνων σε μία συμμαχία λογικής για να αλλάξει η μοίρα αυτής της μητρόπολης. Παρά την ευρύτατη αποδοχή των δημιουργικών προτάσεων από την κοινωνία και την επιστημονική κοινότητα, μέχρι σήμερα το πολιτικό σύστημα όρθωνε έναν τοίχο άρνησης.
Αυτό δεσμευόμαστε να σταματήσει!

Η βασική μας λογική:

• Σεβασμός σε έναν ενιαίο χωροταξικό σχεδιασμό που να στηρίζεται στο όραμα αλλά και σε συστηματική καταγραφή των υπαρχουσών χρήσεων και ροών.
• Σταμάτημα της αλόγιστης δόμησης: Υπάρχει υπερεπάρκεια δομημένων χώρων για όλες τις χρήσεις.
• Επενδυτικές ευκαιρίες σε αναπλάσεις και αναδομήσεις, ώστε να ξαναζωντανέψουν υποβαθμισμένες περιοχές και να πάψει το ξεχείλωμα της πόλης.
• Ενεργειακή και υδατική αναβάθμιση των κτιρίων.

Φυσικά αυτές είναι οι σκέψεις ενός απλού πολίτη. Θεωρούμε ότι ημερίδες σαν την σημερινή μπορούν να τροφοδοτήσουν το υπουργείο με νέα δεδομένα. Δεσμευόμαστε να δώσουμε την απαιτούμενη προσοχή και τα συμπεράσματα να μην μένουν αναξιοποίητα».