Μεγάλες χώρες επενδύουν σε νέα εργοστάσια λιγνίτη, ενώ η Ελλάδα προχωρά ταχύτατα σε απολιγνιτοποίηση, την ώρα που η ενεργειακή κρίση σαρώνει τις εθνικές οικονομίες.

Ενεργειακή κρίση και απολιγνιτοποίηση τώρα; Σίγουρα;

2.284 επισκέψεις στο άρθρο

Τη στιγμή που η ενεργειακή κρίση θα είναι για πολύ καιρό εδώ, μεγάλοι παίκτες-χώρες αφήνουν για λίγο στην άκρη τη κλιματική αλλαγή και επενδύουν σε νέα υπερσύγχρονα εργοστάσια λιγνίτη. Από την άλλη, η Ελλάδα κλείνει το ένα εργοστάσιο μετά το άλλο. Πράττει ορθώς;

Σε επαναλειτουργία των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα προχωρά το Ηνωμένο Βασίλειο μετά από απόφαση του πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον. Αφορμή για αυτή την απόφαση στάθηκε η σοβαρή έλλειψη σε προϊόντα, καθώς η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρό ενεργειακό πρόβλημα τροφοδοσίας μετά από τη κατακόρυφη αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου.

Kοινοποίησε το »


Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει αποφασίσει για οριστικό κλείσιμό τους στα τέλη του 2024, αλλά η εν εξελίξει ενεργειακή κρίση αναγκάζει τη χώρα να επαναφέρει σε λειτουργία τα εργοστάσια άνθρακα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.  

Η ενεργειακή εταιρεία Drax, κάνει λόγο σε ανακοίνωσή της για μία εποχή «κατά την οποία το ενεργειακό σύστημα βρίσκεται υπό σημαντική πίεση» και η απόφαση αυτή κρίνεται ως ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της τροφοδοσίας. Ο διευθύνων σύμβουλος  της εταιρείας Will Gardiner, δήλωσε χαρακτηριστικά στους Financial Times ό,τι «στη παρούσα φάση η παραγωγή ενέργειας από άνθρακα θα μπορούσε να συνεχιστεί, εφόσον είναι απαραίτητο»

Οι μεγάλοι παίκτες-χώρες επενδύουν και μάλιστα πολύ σε νέα υπερσύγχρονα εργοστάσια λιγνίτη!

Η Γερμανία, η οποία επίσης έχει δεσμευτεί για τερματισμό της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με άνθρακα στη χώρα, το αργότερο μέχρι το 2038, προχώρησε πρόσφατα στη λειτουργία νέου υπερσύγχρονου λιγνιτικού εργοστασίου. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για το σταθμό παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος Datteln 4 (1.100 MW), ο οποίος βρίσκεται που στη περιοχή της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας.

Την ίδια στιγμή η Κίνα, η οποία αποσκοπεί έως το 2060 στην ανθρακική ουδετερότητα, σταμάτησε να προχωρά σε απαγορεύσεις κατασκευής νέων εργοστασίων καύσης λιγνίτη, ενώ δεν θέτει και κανέναν συγκεκριμένο στόχο για την μείωση της ηλεκτροπαραγωγής από λιγνίτη.

Η Ελλάδα γιατί βιάζεται τόσο πολύ;

Είναι αλήθεια ό,τι η Ελλάδα μαζί με τις υπόλοιπες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν συμφωνήσει ό,τι η Ευρώπη θα γίνει η πρώτη κλιματικά ουδέτερη οικονομία και κοινωνία έως το 2050. Αυτό έχει επισημοποιηθεί με τη κύρωση της συμφωνίας των Παρισίων. Η δέσμευση εμπεριέχει τη μείωση των εκπομπών ρύπων κατά τουλάχιστον 55 % έως το 2030.

Παρά ταύτα, πολλές χώρες όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά παγκοσμίως αναθεωρούν –όχι και τόσο φωναχτά- τις απόψεις τους, αλλά και τις δεσμεύσεις τους, βλέποντας την ενεργειακή κρίση να απειλεί τις οικονομίες τους, άρα τους πολίτες τους και μάλιστα σε μία περίοδο, κατά την οποία γίνεται προσπάθεια οικονομικής ανάκαμψης στη μετά covid εποχή.

Η Ελλάδα όμως, μένοντας σταθερή στα συμφωνηθέντα για τη κλιματική αλλαγή, τα οποία όμως δεν τηρούνται από τους εταίρους, κλείνει το ένα εργοστάσιο μετά το άλλο, ενώ την ίδια στιγμή προσπαθεί με παρεμβάσεις επιδοματικού χαρακτήρα (διάβασε εδώ και εδώ) να αντιμετωπίσει την ενεργειακή κρίση και κατά συνέπεια την ενεργειακή φτώχεια από την εκτόξευση των τιμών ενεργειακών προϊόντων παγκοσμίως, πράγμα που συμπαρασύρει τις τιμές στα τρόφιμα, σε πολλά άλλα αγαθά, αλλά και υπηρεσίες.

Εν τω μεταξύ, πολλοί διεθνείς αναλυτές δεν είναι και τόσο σίγουροι πως η άνοδος των τιμών θα είναι κάτι που θα λήξει σύντομα. Αντιθέτως, ενώ ακόμα βρισκόμαστε στον Οκτώβριο του 2021, αρκετοί από αυτούς προειδοποιούν για ένα πολύ δύσκολο πρώτο τρίμηνο του ερχόμενου έτους.

Μήπως να το ξανασκεφτούμε και να λάβουμε υπόψη όλα τα δεδομένα;

Αναμφίβολα, η κλιματική αλλαγή είναι κάτι που δεν πρέπει να μας αφήνει ασυγκίνητους. Ο σεβασμός στο περιβάλλον, η επένδυση σε νέες καινοτόμες ιδέες και τεχνολογίες είναι αναπόδραστη ανάγκη. Από την άλλη μεριά, ζούμε σε ένα πλανήτη, ο οποίος από το 2008 και μετά βρίσκεται σε διαρκείς κρίσεις, είτε αυτές είναι οικονομικές, είτε ενεργειακές, είτε οτιδήποτε άλλο.

Σε ό,τι αφορά την Ευρώπη και ειδικότερα την Ελλάδα είναι νωπές ακόμα οι πληγές της οικονομικής κρίσης, οι οποίες μάλιστα ακόμα δεν έχουν ιαθεί. Καλή είναι η πρωτοπορία και η ανάληψη θετικών πρωτοβουλιών για να σωθεί ο κόσμος, αλλά μία λαϊκή παροιμία λέει πως αν πνίγεσαι πρώτα πρέπει να σώσεις τον εαυτό σου και μετά και όλους τους άλλους.

Εσύ αλήθεια τι σκέφτεσαι; Πιστεύεις πως θα έπρεπε να σκεφτούμε κάποια πράγματα λίγο παραπάνω, να αναθεωρήσουμε κάποιες απόψεις ή σχέδια και να τα ξαναδούμε στο μέλλον; Η Ελλάδα είναι πλούσια χώρα σε ποσότητες λιγνίτη και αυτό ίσως θα μπορούσε για λίγα ακόμα χρόνια να μη βιαστεί να προχωρήσει σε πλήρη απολιγνιτοποίηση. Συμφωνείς με αυτό ή έχεις κάποια άλλη πρόταση;
 

Kοινοποίησε το »