Παγκόσμια αγορά θαλασσινών: λαβύρινθος χωρίς έξοδο;

Πέρυσι τέτοια εποχή, ένα από τα πλοία της Greenpeace, η Esperanza, βρισκόταν στη θάλασσα της Δυτικής Αφρικής για να βοηθήσει τις κυβερνήσεις της περιοχής και τις παράκτιες κοινότητες να ελέγξουν και να αντιμετωπίσουν την Παράνομη, Λαθραία και Aναρχη αλιεία (ΠΛΑ αλιεία), που ταλανίζει εδώ και δεκαετίες ένα από τα πιο παραγωγικά θαλάσσια οικοσυστήματα του πλανήτη. Εξίσου σημαντικός στόχος της αποστολής ήταν να αναδείξει συγκεκριμένες υποθέσεις ΠΛΑ αλιείας, που δυστυχώς επιτεύχθηκε χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία.
 
Στη διάρκεια κοινής περιπολίας της Esperanza με ντόπιους επιθεωρητές αλιείας, εντοπίστηκαν σημαντικές παραβάσεις (παράνομα εργαλεία, κατοχή πτερυγίων καρχαριοειδών, απουσία απαραίτητων εγγράφων) σε αλιευτικά σκάφη τριών διαφορετικών εταιρειών με κινέζικη σημαία. Για τις υποθέσεις αυτές ενημερώθηκαν οι κινεζικές αρχές, οι οποίες σε απάντηση ανακάλεσαν πρόσφατα τις άδειες και των τριών εταιρειών.
 
Η Κίνα διαθέτει με διαφορά τον μεγαλύτερο στόλο σκαφών υπερπόντιας αλιείας (2.900 σκάφη σε σύγκριση με 289 της Ε.Ε. και 225 των ΗΠΑ) και η Αφρική αποτελεί τον βασικότερο στόχο τους, αφού παίρνουν από εκεί 3,1 εκατομμύρια τόνους αλιευμάτων κάθε έτος. Όπως αναγράφεται σε σχετική έρευνα για λογαριασμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τίτλο “O ρόλος της Κίνας στην παγκόσμια αλιεία”, από τους 3,1 εκατομμύρια τόνους, τα 2,5 (δηλαδή το 80%) ενδέχεται να είναι προϊόν Παράνομης, Λαθραίας και Aναρχης αλιείας.
 
Όπως φαίνεται και στο γράφημα, στην Ελλάδα καταναλώνουμε ετησίως περίπου 160.000 τόνους θαλασσινών. Η μισή ζήτηση καλύπτεται από την εσωτερική παραγωγή (μέση & παράκτια αλιεία και υδατοκαλλιέργειες) και η άλλη μισή από εισαγωγές. Το 5% των εισαγωγών μας προέρχεται απευθείας από χώρες της δυτικής Αφρικής (Σενεγάλη, Μαυριτανία και Μαρόκο), ενώ οι τρεις πρώτες σε εισαγωγές στην Ελλάδα χώρες (Ισπανία με 17%, Κίνα με 11% και Ολλανδία με 9%) έχουν και αυτές σημαντικές αλιευτικές και εμπορικές δραστηριότητες στη δυτική Αφρική.
 
Με βάση όλα αυτά τα στοιχεία, πιθανότατα και στην Ελλάδα βάζουμε στο πιάτο μας, χωρίς να το ξέρουμε, προϊόντα Παράνομης, Λαθραίας και Aναρχης αλιείας που προέρχονται από τη δυτική Αφρική.
 
Η αντιμετώπιση της Παράνομης, Λαθραίας και Aναρχης αλιείας σίγουρα απαιτεί ριζικά μέτρα και πολιτικές αποφάσεις, ακόμα περισσότερο όμως χρειάζεται διαφάνεια. Διαφάνεια για να γνωρίζουμε τι βάζουμε στο πιάτο μας και ουσιαστικά τι υποστηρίζουμε με τα χρήματα που ξοδεύουμε για να προσφέρουμε σε εμάς και την οικογένειά μας κάτι που θεωρείται από πολλούς μία από τις πιο υγιεινές και σωστές τροφές.
 
Η αγορά χρειάζεται να ακολουθήσει ένα άλλο μοντέλο που θα σέβεται τη θάλασσα κι αυτό που αυτή μπορεί να προσφέρει, χωρίς να απειλείται η υγεία των οικοσυστημάτων. Μία τέτοια προσπάθεια έχει ήδη αρχίσει με το πρόγραμμα “Ένα κουτί θάλασσα”, μέσα από το οποίο ο κόσμος διαμορφώνει ενεργά μαζί με τους ψαράδες χαμηλής έντασης που συμμετέχουν μία αγορά που βασίζεται στο σεβασμό της θάλασσας και τις ανθρώπινες σχέσεις.

 Στήριξε και εσύ αυτή την προσπάθεια!