Σε μεγάλο κίνδυνο τα κοράλλια της Μεσογείου!

Περιλαμβάνει 212 είδη σκληρών και μαλακών κοραλλιών, μαύρων κοραλλιών, ανεμώνων και αλκυονοειδών που κατοικούν στη Μεσόγειο Θάλασσα. Το ανησυχητικό γεγονός όμως, που τονίζει η έκθεση, είναι ότι η σημερινή γνώση των μεσογειακών ανθοζώων είναι πολύ περιορισμένη. Από τα 142 είδη που αξιολογήθηκαν, τα 69 χαρακτηρίστηκαν ελλιπή δεδομένων. Αυτό σημαίνει ότι οι ειδικοί δεν είναι σε θέση να κρίνουν τον τρόπο με τον οποίο απειλούνται, καθώς δεν υπάρχουν επαρκείς πληροφορίες σχετικά με τη διανομή, το μέγεθος του πληθυσμού και τις τάσεις τους. Η νέα έκθεση αποκαλύπτει ότι 17 είδη ανθοζώων απειλούνται με εξαφάνιση στη Μεσόγειο, μεταξύ των οποίων δύο είδη που προέρχονται μόνο από τη Μεσόγειο και ορισμένα που έχουν κατανομή περιορισμένη στη Μεσόγειο Θάλασσα.

«Τα κοραλλιογενή και τα μαύρα κοραλλιογενή δάση αποτελούν μία από τις πιο εμβληματικές θαλάσσιες κοινότητες της Μεσογείου τόσο σε ρηχά όσο και βαθιά νερά, λόγω της μεγάλης ποικιλομορφίας και πολυπλοκότητάς τους. Η διατήρησή τους είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας που φιλοξενούν», αναφέρει η Marzia Bo από το Πανεπιστήμιο της Γένοβας. Πολλά κοράλλια και άλλα είδη ανθοζώων διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο ως βιοκατασκευαστές, δημιουργώντας οικοτόπους που λειτουργούν ως καταφύγιο για πολλούς άλλους οργανισμούς. Η ομάδα εμπειρογνωμόνων της Μεσογείου που πραγματοποίησε την αξιολόγηση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα κατάλληλα μέτρα διατήρησης των οικοτόπων για τη βελτίωση της ανθεκτικότητας των τοπικών ειδών και της ικανότητάς τους να ανακάμψουν μπορούν να βελτιώσουν την κατάσταση διατήρησης αυτών των πολύτιμων ειδών. Το κοράλλι-μπαμπού (Isidella elongata) είναι από τα μεγαλύτερα ζωντανά είδη στη Μεσόγειο. Αυτήν τη στιγμή βρίσκεται υπό κρίσιμο κίνδυνο, την υψηλότερη κατηγορία κινδύνου εξαφάνισης στον κόκκινο κατάλογο των απειλούμενων ειδών της IUCN.

Λήψη μέτρων

Τέλος, η έκθεση συνιστά επείγοντα μέτρα διατήρησης του φυσικού κεφαλαίου στην περιοχή της Μεσογείου, ενισχύοντας την εθνική και διεθνή νομική προστασία των απειλούμενων ειδών, επιβάλλοντας αλιευτικούς περιορισμούς, προσδιορίζοντας εργαλεία για τη μείωση των παρεμπιπτόντων ειδών και βελτιώνοντας τη γνώση των απειλούμενων και λιγότερο γνωστών ειδών.

Πηγή