Περοβσκίτης: Είναι η λύση για φθηνότερη ηλιακή ενέργεια;

Διαβάστηκε από 10210 αναγνώστες -

Στο μέλλον, η ηλιακή ενέργεια δεν θα προέρχεται μόνο από ογκώδη μπλε πάνελ στις στέγες των σπιτιών. Οι ηλιακοί συλλέκτες του αύριο θα είναι διαφανείς, ελαφρείς, ευέλικτοι και εξαιρετικά αποτελεσματικοί.

 
Θα είμαστε σε θέση να καλύπτουμε ολόκληρα κτίρια, φεγγίτες ή παράθυρα με αυτούς- και αυτό θα είναι τόσο φθηνό όσο το να βάλουμε… ταπετσαρία! Και αυτά τα ηλιακά κύτταρα θα είναι κατασκευασμένα από ένα νέο υλικό που ονομάζεται περοβσκίτης.

Τουλάχιστον, αυτό είναι το όραμα που σκιαγραφείται σε αυτό το νέα συναρπαστική έρευνα με τίτλο «Scientific American essay» που πραγματοποιήθηκε από τρεις ηλιακούς ερευνητές: τους Varun Sivaram, Samuel Stranks, και Henry Snaith. Σημειώνουν ότι οι επιστήμονες κάνουν απίστευτα πράγματα με ηλιακά κύτταρα περοβσκίτη στο εργαστήριο, επιτυγχάνοντας τεράστια άλματα στην απόδοση και μάλιστα πολύ γρήγορα. Στη θεωρία, οι περοβσκίτες θα πρέπει να είναι σε θέση να ξεπεράσουν κατά πολύ το πυρίτιο, το υλικό που χρησιμοποιείται επί του παρόντος για τους ηλιακούς συλλέκτες - και, ενδεχομένως, να κάνουν την ηλιακή ενέργεια πολύ, πολύ φθηνότερη.

«Πολλοί από εμάς πιστεύουμε ότι αυτό είναι μεγαλύτερο επίτευγμα του κλάδου από την εφεύρεση των ηλιακών κυψελών. Ο χρόνος θα δείξει», αναφέρει ο Sivaram, «αλλά πολλοί από εμάς πιστεύουμε ότι αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα του κλάδου ακόμα και από την αρχική εφεύρεση των ηλιακών κυττάρων πριν από εξήντα χρόνια», καταλήγει.

Αυτή η ατάκα μου κέντρισε το ενδιαφέρον, έτσι κάλεσα τον Sivaram, ο οποίος αυτή την χρονιά κατέχει τη θέση του Douglas Dillon Fellow στο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, για να κουβεντιάσουμε για περοβσκίτες. Αυτό που τόνισε, ωστόσο, ήταν ότι εξακολουθούν να υπάρχουν τεράστια, τρομακτικά εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν. Οι περοβσκίτες αποδίδουν θεαματικά καλά στις ρυθμίσεις εργαστηρίου, αλλά εξακολουθούν να υποβαθμίζονται όταν έρχονται σε επαφή με την υγρασία και δεν είναι ακόμα αρκετά ανθεκτικοί ώστε να κάνουν την εμφάνισή τους στον εμπορικό κόσμο.
Και εδώ είναι το εμπόδιο: Οι περισσότεροι ακαδημαϊκοί δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για πρακτικά όπως η βελτίωση της αντοχής. Εν τω μεταξύ, η ηλιακή βιομηχανία των ΗΠΑ εξακολουθεί να επικεντρώνεται στην άνθηση των «παλιομοδίτικων» ηλιακών πάνελ πυριτίου, αγνοώντας προς το παρόν τους περοβσκίτες. Οι περοβσκίτες θα μπορούσαν να είναι μια εν δυνάμει επαναστατική τεχνολογία, αλλά έχουν ένα πραγματικό πρόβλημα, που δεν είναι άλλο από τη μετάβαση από το εργαστήριο στον ιδιωτικό τομέα.
Στην κουβέντα μας, ο Sivaram ασχολήθηκε με το γιατί η υπάρχουσα ηλιακή τεχνολογία δεν είναι αρκετά καλή, γιατί χρειαζόμαστε σημαντικές προόδους, και τι θα μπορούσε να αποτρέψει την εγκατάλειψη της ιδέας της περοβσκίτη. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένα συναρπαστικό πορτρέτο του πώς πραγματοποιείται η τεχνολογική καινοτομία και πώς οι ενδεχόμενες σαρωτικές ενεργειακές ανακαλύψεις θα μπορούσε να αποτύχουν.

Διαβάστε εδώ όλη τη συνέντευξη του Varun Sivaram στον Brad Plumer και στο www.vox.com.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ