Νέο ρεκόρ ενεργειακής απόδοσης για την τεχνητή φωτοσύνθεση

Οι ερευνητές του Monash πιστεύουν ότι μπορεί όλα να αλλάξουν σύντομα, καθώς οι αυξημένη αποδοτικότητα κατά τη διαδικασία αλλά και οι ίδιες οι συσκευές βελτιώνονται.

«Η ηλεκτροχημική διάσπαση του νερού θα μπορούσε να προσφέρει μια φθηνή, καθαρή και ανανεώσιμη πηγή υδρογόνου, ως το απόλυτα βιώσιμο καύσιμο», είπε ο καθηγητής Leone Spiccia από το Τμήμα Χημείας στο Monash, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας. «Αυτή η τελευταία ανακάλυψη είναι σημαντική γιατί μας πηγαίνει ένα βήμα παρακάτω προς την κατεύθυνση αυτή».

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η ανακάλυψη οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις δυνατότητες αιχμής της ομάδας στην οποία εργάζεται και στην διαρκώς αυξανόμενη εμπειρία στη ρύθμιση των διαδικασιών και των υλικών που χρησιμοποιούνται στην διάσπαση του νερού.

Για να βοηθήσει στην επίτευξη των απαιτούμενων αποδόσεων, η ομάδα χρησιμοποίησε πολύ καλής ποιότητας και δυνατοτήτων ηλιακά κύτταρα για να διασφαλίζεται η μετατροπή της μέγιστης δυνατής ηλιακής ακτινοβολίας σε ηλεκτρική ενέργεια.

Ωστόσο, μια ακόμα μεγαλύτερη συνεισφορά στην αποτελεσματικότητα που επετεύχθη ήταν από την πλευρά του υλικού, όπου η χρήση εξειδικευμένων ηλεκτροδίων αύξησε το διαθέσιμο εμβαδόν επιφανείας ηλεκτρόλυση σε τέτοιο βαθμό ώστε ο ηλεκτρολύτης στο οποίο εμβαπτίζονται ήταν απλώς τοπικό νερό ποταμού με την προσθήκη ενός προτύπου ρΗ.

Με αυτό το συνδυασμό κυττάρων υψηλής απόδοσης και ηλεκτροδίων υψηλής απόδοσης, η ομάδα διεκδικεί το ρεκόρ του 22% για την ηλεκτροχημική παραγωγή υδρογόνου από συμβατικές ηλιακές κυψέλες.