Net Metering & αντλιές θερμότητας, αυτό είναι το κόλπο!

Το Net Metering αναφέρεται σε μια συμφωνία μεταξύ της εταιρείας ηλεκτρισμού και ενός καταναλωτή ηλεκτρικού ρεύματος, που εγκαθιστά ένα τοπικό σύστημα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
Η συμφωνία προβλέπει ότι αν κατά τη διάρκεια μιας περιόδου καταμέτρησης, η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας είναι μεγαλύτερη από την κατανάλωση, το πλεόνασμα πιστώνεται στο επόμενο τιμολόγιο χρέωσης. 
Αν η παραγωγή είναι μικρότερη από την κατανάλωση, ο καταναλωτής χρεώνεται μόνο για τη διαφορά.
Αν με το κλείσιμο ενός έτους από την εγκατάσταση του συστήματος παραγωγής, υπάρχει τελικά περίσσεια ενέργειας, αυτή χάνεται και η διαδικασία ξεκινά από την αρχή για το επόμενο έτος.
Αν κατά τη διάρκεια ενός έτους το σύστημα παραγωγής παράγει ενέργεια ίση με τη συνολική ετήσια κατανάλωση, ο καταναλωτής δεν πληρώνει τίποτε στην εταιρεία ηλεκτρισμού.

(α) Παρέχει στον καταναλωτή τη δυνατότητα να παράγει μόνος του φθηνή ηλεκτρική ενέργεια, προστατεύοντας τον ταυτόχρονα από τις συνεχόμενες αυξήσεις των χρεώσεων, αρκεί να καταβάλλει μια και καλή ένα συγκεκριμένο χρηματικό πόσο για την προμήθεια και εγκατάσταση των φωτοβολταϊκών.
(β) Δεν υπάρχει χρηματική δοσοληψία με την Πολιτεία, αφού η παραγόμενη ενέργεια δεν πωλείται έναντι χρηματικού ανταλλάγματος. Συνεπώς δεν υπάρχουν έσοδα που μπορεί να φορολογηθούν, ούτε κάποια τιμή πώλησης η οποία αργότερα μπορεί να μειωθεί.

Στη χώρα μας, το σημερινό κόστος ηλεκτρικού ρεύματος και οι σημερινές τιμές προμήθειας και εγκατάστασης φωτοβολταϊκών καθιστούν το Net Metering μια συμφέρουσα επιλογή για τις μεγάλες οικιακές καταναλώσεις καθώς και για τη μεγάλη πλειοψηφία των εμπορικών καταναλώσεων.
Το Net Metering όμως μπορεί να δώσει διέξοδο και στους μικρούς καταναλωτές, αφού τους δίνει ένα σημαντικό κίνητρο να καλύψουν ένα μεγάλο μέρος των πάγιων ενεργειακών τους αναγκών χρησιμοποιώντας ηλεκτρική ενέργεια. Τυπικό παράδειγμα αποτελεί η αντικατάσταση του καυστήρα πετρελαίου από αντλία θερμότητας.
Τον τελευταίο χρόνο η Πολιτεία αύξησε σημαντικά την τιμή του πετρελαίου θέρμανσης. 
Πολλοί καταναλωτές αναγκάστηκαν να περιορίσουν την κατανάλωσή τους ή στράφηκαν σε άλλες οικονομικότερες εναλλακτικές. 
Μια εναλλακτική ήταν και η εγκατάσταση αντλίας θερμότητας, η χρήση των οποίων περιορίσθηκε από το φόβο των καταναλωτών για τις διαρκείς αυξήσεις στο κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας.

Οι αντλίες θερμότητας είναι μηχανήματα θέρμανσης ή/και ψύξης, τα οποία «αντλούν» θερμότητα από μια δεξαμενή θερμότητας όπως είναι ο αέρας του περιβάλλοντος, μία δεξαμενή νερού ή υπόγεια νερά, προς ένα χώρο, μέσω του κύκλου εξάτμισης και συμπύκνωσης ενός εργαζόμενου μέσου, με την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας.
Ο βαθμός απόδοσης μιας αντλίας θερμότητας, δηλαδή το COP (Coefficient of Performance), είναι αρκετά μεγαλύτερος της μονάδας, επειδή εκμεταλλεύεται την θερμότητα που «αντλεί από το περιβάλλον» και συνήθως παίρνει τιμές από 2 έως 5.
Οι αερόψυκτες αντλίες θερμότητας «αντλούν» θερμότητα από τον αέρα του περιβάλλοντος και διακρίνονται σε δύο τύπους ανάλογα με το μέσο με το οποίο μεταφέρουν την θερμότητα στον χώρο: 
α) σε αντλίες αέρος – νερού, κατάλληλες για ενδοδαπέδια θέρμανση αλλά και για θέρμανση με θερμοπομπούς (καλοριφέρ), και 
β) σε αντλίες αέρος – αέρος, κατάλληλες για μεγαλύτερες εγκαταστάσεις (κτίρια γραφείων, ξενοδοχεία, εμπορικά, κτλ.). Αντλία θερμότητας αέρος – αέρος είναι και το κοινό κλιματιστικό που όλοι γνωρίζουμε.
Ο συνηθέστερος τύπος αντλίας θερμότητας που χρησιμοποιείται για θέρμανση / ψύξη σε κατοικίες είναι η αντλία αέρος – νερού. 
Η εγκατάσταση είναι σχετικά εύκολη και η σύνδεση της με το υπάρχον δίκτυο θέρμανσης της κατοικίας δεν απαιτεί πολύπλοκες υδραυλικές και ηλεκτρολογικές εργασίες. 
Συνήθως όταν η κατοικία διαθέτει σύστημα ενδοδαπέδιας θέρμανσης τοποθετείται αντλία θερμότητας αέρος – νερού χαμηλών θερμοκρασιών (περίπου 55-65°C), ενώ αντίθετα, όταν υπάρχει δίκτυο θερμοπομπών (καλοριφέρ) χρησιμοποιείται η αντλία υψηλών θερμοκρασιών (περίπου 75-80°C). 
Στην πρώτη περίπτωση το COP, η απόδοση δηλαδή της αντλίας, έχει ονομαστική τιμή το 4,0, ενώ στην περίπτωση των υψηλών θερμοκρασιών η απόδοση βρίσκεται κοντά στο 2,5. 
Η απόδοση ουσιαστικά δείχνει πόσες θερμικές μονάδες (kWh) μπορεί να παράγει η αντλία θερμότητας καταναλώνοντας μία ηλεκτρική μονάδα (kWh). Είναι φανερό λοιπόν ότι οι αντλίες θερμότητας είναι πολύ αποδοτικές στην χρήση τους παράγοντας κατά μέσο όρο 4 θερμικές κιλοβατόρες καταναλώνοντας μόλις μία ηλεκτρική κιλοβατόρα. 
 

Ο συνδυασμός μιας αντλίας θερμότητας με ένα οικιακό φωτοβολταϊκό, που θα μπορεί να λειτουργεί με το σύστημα ενεργειακού συμψηφισμού - Net Metering αποτελεί μία ασφαλή επένδυση μιας και είναι ικανός να ελαττώσει ως και να εκμηδενίσει τα κόστη για ηλεκτρισμό, θέρμανση και ψύξη ή κλιματισμό, αλλά και των ζεστών νερών χρήσης (ΖΝΧ).

Ενδεικτικά για κατοικία 100τ.μ και χειμερινή μόνο χρήση το κόστος λειτουργίας της θέρμανσης με πετρέλαιο εκτιμάται στα 1100-1700 ευρώ, με φυσικό αέριο στα 700-1000 ευρώ, με κλιματιστικά στα 1000-1500 ευρώ, με υπέρυθρα panel στα 300 - 1100 ευρώ, με λοιπά ηλεκτρικά σώματα στα 2000-2500 ευρώ, με σόμπες pellets στα 600-1400 ευρώ, με ενεργειακό τζάκι στα 700-1400 ευρώ και με αντλίες θερμότητας στα 300-900 ευρώ.
Συνολικό όφελος περίπου 3.300¤ κατ` έτος, με δωρεάν θέρμανση, ψύξη, και ηλεκτρικό ρεύμα για πάντα.

Θα ήθελες να παράγεις μόνος σου φθηνή ηλεκτρική ενέργεια;