Έτσι το σπίτι σου θα καταναλώνει 70% λιγότερο..!

Είναι γεγονός ότι η αντικατάσταση δομικών υλικών, όπως τα τζάμια, τα κουφώματα, τα χρώματα, κ.α., μπορεί να αναβαθμίσει ενεργειακά ένα κτίριο και να συντελέσει στην εξοικονόμηση ενέργειας. Το σημαντικό όμως είναι να γίνει με το σωστό τρόπο, ύστερα από ενεργειακή επιθεώρηση και προσομοίωση του κτιρίου και, κυρίως, από υπεύθυνο μηχανικό. 
Σήμερα έχουμε στη διάθεση μας τα κατάλληλα εργαλεία ώστε να μοντελοποιούμε ένα κτίριο με πολύ καλή προσέγγιση, να λαμβάνουμε υπόψη μας πολύ συγκεκριμένα κλιματικά δεδομένα, να προσεγγίζουμε με ακρίβεια όλους εκείνους τους παράγοντες που επηρεάζουν την ενεργειακή συμπεριφορά του κτιρίου και να προτείνουμε υπεύθυνες και αποτελεσματικές λύσεις για την ενεργειακή του αναβάθμιση. Αυτή η αναβάθμιση μπορεί να οδηγήσει σε εξοικονόμηση ενέργειας έως και 70%, ιδιαίτερα σε κτίρια που είναι κατασκευασμένα πριν την δεκαετία του 80` (όταν και θεσμοθετήθηκε ο Κανονισμός Θερμομόνωσης) και είναι ως επί το πλείστον αμόνωτα. 

Αν θέλουμε να βάλουμε μια σειρά στις παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν, ανάλογα με την αποτελεσματικότητα τους, αυτή θα μπορούσε να είναι: 
Θερμομόνωση Κελύφους και Στέγης 
Θερμογέφυρες
Κουφώματα 
Αεροστεγανότητα (κάτι άγνωστο στην Ελλάδα που όμως ευθύνεται κατά μεγάλο μέρος για την απώλεια ενέργειας) 
Σκίαση 
Φωτισμός
Ζεστό νερό χρήσης 
Συστήματα Θέρμανσης – Ψύξης 

Τα δομικά υλικά παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην ενεργειακή κατανάλωση ενός κτιρίου (κυρίως αυτά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή του εξωτερικού κελύφους του κτιρίου) ενώ μπορούν και να επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό την ενεργειακή του κατάταξή. Θα μπορούσαμε, ανάλογα με τη μεθοδολογία κατασκευής, να κατατάξουμε τις εξωτερικές τοιχοποιίες σε τρεις γενικές κατηγορίες: τις ελαφρές, τις μέσες (ή σύμμικτες) και τις βαριές τοιχοποιίες. Και στις τρεις περιπτώσεις, τα υλικά με τον χαμηλότερο συντελεστής θερμοπερατότητας (δηλαδή τον  συντελεστή που δηλώνει το πόσο “ξεγλιστρά” η θερμότητα) είναι αυτά που καθορίζουν σε ποσοστό έως και 60% την συνολική ενεργειακή συμπεριφορά του κτιρίου. Αυτά τα δομικά υλικά καθιερώθηκε εδώ και πέντε δεκαετίες να ονομάζονται μονωτικά υλικά. Η εξέλιξη τους συνεχίζεται εντυπωσιακά και στις μέρες μας. Η συνήθης τοποθέτηση του μονωτικού υλικού στο κέλυφος του κτιρίου είναι στην εξωτερική πλευρά της τοιχοποιίας. Με αυτόν τον τρόπο το κτίριο «θωρακίζεται» από την επιρροή των εξωτερικών συνθηκών, ενώ παράλληλα μειώνονται οι πιθανότητες εμφάνισης υγρασίας και μούχλας.
 

Η συμμετοχή των δομικών υλικών στην κατασκευή ενός κτιρίου σχεδόν μηδενικής ενεργειακής κατανάλωσης είναι καθοριστική και προκύπτει από την σωστή προσομοίωση του κτιρίου. Ένα νέου τύπου τούβλο, μια αυξημένη μόνωση, ένα καλύτερης ποιότητας κούφωμα, ένας ενεργειακός υαλοπίνακας, ένας συνδυασμός τελικά αυτών και άλλων υλικών και συστημάτων, μπορούν να οδηγήσουν στο Σχεδόν Μηδενικής Ενεργειακής Κατανάλωσης Κτίριο (ΣΜΕΚ). 

Τι σημαίνει αυτό με απλά λόγια;
Ότι το κτίριο του μέλλοντος – κι όταν λέμε μέλλοντος, εννοούμε το κτίριο που μπορούμε και πρέπει να σχεδιάζουμε σήμερα – στην Ελλάδα δεν πρέπει να έχει καμιά ανάγκη θέρμανσης. Θα πρέπει απλά να εκμεταλλεύεται τα εσωτερικά του κέρδη στο μέγιστο βαθμό, τον ήλιο που έχουμε πλούσιο καθώς και ότι «ενέργεια από ΑΠΕ μπορεί να παραχθεί εντός η πλησίον αυτού». Παράλληλα αυτό το κτίριο πρέπει να έχει την ελάχιστη δυνατή ανάγκη ψύξης, μέσα από σωστό βιοκλιματικό σχεδιασμό, την σκίαση και την εκμετάλλευση της θερμικής μάζας, όπου αυτή απαιτείται. 

Στα πλαίσια αυτά η επιλογή των κατάλληλων δομικών υλικών βάσει των προδιαγραφών που απαιτούνται για ένα κτίριο ΣΜΕΚ είναι ο πιο καθοριστικός παράγοντας για την επίτευξη του στόχου. Η αγορά είναι πλήρης και εξελίσσεται συνέχεια, η τεχνογνωσία υπάρχει και διαδίδεται. Το ζητούμενο είναι να γίνει κοινή αντίληψη ότι η εξοικονόμηση ενέργειας είναι μονόδρομος γιατί απλά είναι ο μόνος τρόπος να μπορέσουμε να σταματήσουμε την καταστροφή του περιβάλλοντος αλλά και, ταυτόχρονα, να κρατήσουμε χρήματα στην τσέπη μας, σήμερα που τα έχουμε περισσότερη ανάγκη.
 

Η Ευρωπαϊκή Οδηγία 89/106/ΕΟΚ (CPD), η οποία ενσωματώθηκε στην ελληνική νομοθεσία με το Π.Δ. 334/94 ΦΕΚ 176/Α/25.10.1994, αφορά στη συμμόρφωση των προϊόντων του τομέα δομικών κατασκευών (Δομικά Υλικά) και την χρήση σήματος "CE". Ο όρος Δομικά Υλικά περιλαμβάνει τα προϊόντα που κατασκευάζονται για να ενσωματωθούν σε δομικά έργα εν γένει, που καλύπτουν τόσο τα κτίρια όσο και τα έργα πολιτικού μηχανικού. Με βάση αυτήν την Οδηγία, εκδίδονται Ευρωπαϊκά Πρότυπα με σκοπό την συμμόρφωση, ως προς τις καθοριζόμενες από αυτά απαιτήσεις, των εκάστοτε ομάδων ή μεμονωμένων προϊόντων.

Γενικές απαιτήσεις για τη σήμανση CE:
1.Μηχανική αντοχή και ευστάθεια
2.Πυρασφάλεια
3.Υγιεινή, υγεία και περιβάλλον
4.Ασφάλεια και προσβασιμότητα χρήσης
5.Προστασία κατά του θορύβου
6.Εξοικονόμηση ενέργειας και διατήρηση της θερμότητας
7.Βιώσιμη χρήση των φυσικών πόρων (νέα απαίτηση)

Για πολλά δομικά υλικά (όπως π.χ. διπλοί πολλαπλοί μονωτικοί υαλοπίνακες, ρολά, γκαραζόπορτες και άλλα), υπάρχουν τα αντίστοιχα εναρμονισμένα πρότυπα (ΕΝ) και οι προθεσμίες τους για να σημανθούν με CE έχουν λήξει προ πολλού. Στην Ελλάδα όμως, δυστυχώς, υπάρχει μια αδράνεια σε αυτό το θέμα (όπως και σε πολλά άλλα), που συντηρείται από την έλλειψη πληροφόρησης και οργάνωσης.

Έτσι, η σήμανση "CE" υποδηλώνει ότι το προϊόν πληροί αυτές τις συγκεκριμένες απαιτήσεις και αποτελεί για τις εταιρίες απαραίτητη προϋπόθεση για να επιτραπεί η χρήση των προϊόντων αυτών στην ευρωπαϊκή αγορά, χωρίς προσαρμογή ή επανέλεγχο των προϊόντων τους.

Το δικό σου σπίτι πόση ενέργεια καταναλώνει λόγω των παλιών δομικών υλικών;