Δομικά υλικά - Μάθημα 1ο
Οι κατηγορίες και Ο ρόλος τους στην ενεργειακή κατάταξη του κτιρίου
Τι θα μάθουμε σήμερα;
Ας βάλουμε κάτω τα δεδομένα μας ώστε να μάθουμε ό, τι πρέπει να ξέρουμε για ορισμένα δομικά υλικά. Θα μας βοηθήσει να ενημερωθούμε και να βρούμε σωστές λύσεις για να αποκλείσουμε το κρύο από το σπίτι μας το Χειμώνα και την ζέστη το Καλοκαίρι.
Δομικά υλικά ονομάζονται τα υλικά που χρησιμοποιούνται στην ανέγερση κτισμάτων.
Τέτοια υλικά είναι τα παραδοσιακά, αυτά που χρησιμοποιούσε ο άνθρωπος μέχρι τον 19ο αιώνα όπως η πέτρα, το ξύλο, τα τούβλα ή το γυαλί, ενώ σήμερα υπάρχει και μια μεγάλη ποικιλία νεώτερων υλικών όπως ο χάλυβας, τα μονωτικά υλικά, το αλουμίνιο και το τσιμέντο, το οποίο σε συνδυασμό με αδρανή υλικά, νερό και πρόσθετες ουσίες αποτελούν το σκυρόδεμα, ένα από τα πλέον χρήσιμα δομικά υλικά.
Στην κατηγορία των δομικών υλικών συμπεριλαμβάνονται τόσο τα κονιάματα όσο και ταχρώματα, επειδή είναι απαραίτητα για τη λειτουργία ενός τεχνικού έργου, παρόλο που δεν μετέχουν στη διαδικασία του «χτισίματος» με τη στενή σημασία του όρου.
Κατηγορίες
Τα φυσικά δομικά υλικά είναι διαθέσιμα στη φύση, όπως για παράδειγμα το ξύλο, οι πέτρες, ο πυλός, ενώ τα τεχνητά δομικά υλικά παράγονται με τεχνικά μέσα και σε αυτά συγκαταλέγονται το σκυρόδεμα, ο χάλυβας, το γυαλί κ.τ.λ.
Μια περαιτέρω διάκριση των τεχνητών υλικών γίνεται ανάλογα με τις βασικές χαρακτηριστικές τους ιδιότητες, κι έτσι προκύπτουν οι εξής κατηγορίες:
κεραμικά (π.χ. σκυρόδεμα),
μέταλλα (π.χ. χάλυβας, αλουμίνιο),
πολυμερή (π.χ. πολυουρεθάνη, εποξειδικές ρητίνες) και
σύνθετα υλικά (συνδυασμοί των προηγούμενων τριών κατηγοριών).
Ο ρόλος τους στην ενεργειακή κατάταξη του κτιρίου
Τα δομικά υλικά παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην ενεργειακή κατανάλωση ενός κτιρίου μπορούν και να επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό ην ενεργειακή κατάταξή του. Ο συντελεστής θερμοπερατότητας του κελύφους καθορίζεται στην ουσία από την θερμική συμπεριφορά (αυτό που ονομάζουμε συντελεστή θερμικής αντίστασης “λ”) του κάθε δομικού υλικού, αλλά και την αλληλουχία με την οποία αυτά χρησιμοποιούνται.
Θα μπορούσαμε, ανάλογα με τη μεθοδολογία κατασκευής, να κατατάξουμε τις εξωτερικές τοιχοποιίες σε τρεις γενικές κατηγορίες:
τις ελαφρές,
τις μέσες (ή σύμμικτες) και
τις βαριές τοιχοποιίες.
Και στις τρεις περιπτώσεις, τα υλικά με τον χαμηλότερο συντελεστή θερμικής αντίστασης (λ) είναι αυτά που καθορίζουν σε ποσοστό έως και 60% την συνολική ενεργειακή συμπεριφορά του κτιρίου, αυτά είναι τα μονωτικά υλικά. Η εξέλιξη τους συνεχίζεται εντυπωσιακά και στις μέρες μας. Η συνήθης τοποθέτηση το μονωτικού υλικού στο κέλυφος του κτιρίου είναι στην εξωτερική πλευρά της τοιχοποιίας.
Με αυτόν τον τρόπο το κτίριο «θωρακίζεται» από την επιρροή των εξωτερικών συνθηκών, ενώ παράλληλα μειώνονται οι πιθανότητες εμφάνισης υγρασίας και μούχλας.
Για το σημερινό μάθημα το υλικό υπογράφει ο κ. Στέφανος Παλλαντζάς, Πολιτικός Μηχ/κος NTUA & Προέδρου ΔΣ Ελληνικού Ινστιτούτου Παθητικού Κτιρίου.
Στο επόμενο βήμα για την συναρμολόγηση του κεφαλαίου ”Δομικά υλικά” θα μάθουμε για την ενεργειακή αναβάθμιση μέσω των δομικών υλικών, μείνετε συντονισμένοι για να ξέρετε τι και πως πρέπει να πράξετε.