Θαλάσσιες αιολικές εγκαταστάσεις: Λύση στα προβλήματα ενεργειακής ασφάλειας της Ευρώπης.

Η Ευρώπη είναι σε μεγάλο βαθμό μια θαλάσσια ήπειρος. Από τα 28 κράτη μέλη της ΕΕ, τα 23 έχουν ακτογραμμή, για αυτό και είναι καιρός οι κυβερνήσεις να αρχίσουν να συγκεντρώνουν την ενεργειακό δυναμικό τους προς όφελος των ευρωπαίων πολιτών. Αν το κάνουν αυτό, όχι μόνο θα βελτιώσουν την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, αλλά θα δημιουργήσουν επίσης θέσεις απασχόλησης, θα τονώσουν την ανάπτυξη και θα ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα. Η Ευρώπη είναι ένας παγκόσμιος ηγέτης στην υπεράκτια αιολική τεχνολογία από τότε που το πρώτο αιολικό πάρκο στήθηκε στα ανοικτά των ακτών της Vindeby το 1991.

20 χρόνια αργότερα, πολλά κράτη μέλη ασχολήθηκαν και τόλμησαν πράγματα στον κλάδο αυτό με μεγάλη επιτυχία, ιδίως η Γερμανία, το Βέλγιο, η Ολλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Υπάρχουν ήδη πάνω από 8.000 MW εγκατεστημένης υπεράκτιας αιολικής δυναμικότητας στην Ευρώπη, και το 2014 μόνο, η βιομηχανία είδε επενδύσεις ύψους € 5,9 δισεκατομμυρίων. Δεν είναι ότι μια βιομηχανία που προσελκύει πολλά δισεκατομμύρια ευρώ για επενδύσεις σε ακτές της Ευρώπης θα διαδραματίζει δευτερεύοντα ρόλο στις εισαγωγές ορυκτών καυσίμων από άλλες χώρες.

Αψηφά όμως την λογική το γεγονός ότι οι νομοθέτες συσκέπτονται υπό την απειλή της ανεργίας και της στάσιμης οικονομικής ανάπτυξης στην Ευρώπη, ενώ ταυτόχρονα ενεργούν ως υποστηρικτές της μετάθεσης των ενεργειακών αναγκών της Ευρώπης σε άλλες ηπείρους. Την περασμένη εβδομάδα, η EWEA συναντήθηκε με δύο από τους νέους Επιτρόπους, οι οποίοι αναγνώρισαν τη μείωση του κόστους ως το μείζον πρόβλημα για τη χάραξη πολιτικής κατά την ανάπτυξη των υπεράκτιων ανεμογεννητριών.

Φυσικά, όπως συμβαίνει με κάθε πρόοδο της τεχνολογίας, η υπεράκτια βιομηχανία αντιμετωπίζει προκλήσεις. Η μείωση του κόστους μέσω της ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών είναι ένα παράδειγμα που χρειάζεται βελτιώσεις στο δρόμο προς την πραγματική ανταγωνιστικότητα με άλλες πηγές ενέργειας. Προς το παρόν όμως, οι αρχηγοί των κρατών και οι Βρυξέλλες αναζητούν απαντήσεις σε λάθος ερωτήσεις, όταν πρόκειται για την ασφάλεια του ενεργειακού μέλλοντος της Ευρώπης και κινείται προς την κατεύθυνση μιας ενεργειακής Ένωσης.

Πρέπει να παίξουμε με τις δυνάμεις μας. Όπως τα έθνη των ορυκτών καυσίμων, η Ρωσία, η Σαουδική Αραβία και η Λιβύη, βασίζονται σε πεπερασμένα στοιχεία για τη διασφάλιση των οικονομιών τους, έτσι και η Ευρώπη πρέπει να επικεντρωθεί στους μοναδικούς βιώσιμους πόρους της για να θέσει σε κίνηση την οικονομική μηχανή της περιοχής. Η υπεράκτια αιολική ενέργεια θα έχει μνημειώδη ρόλο στην ενεργειακή ασφάλειας της ΕΕ, όπως έχει κάνει ήδη στην ξηρά, αλλά έγκειται στη βούληση των νόμων ώστε να τεθεί η Ευρώπη σε πορεία απελευθέρωσης του θαλάσσιου δυναμικού της.

Ο χρόνος της πολιτικής δυσφορίας για την υπεράκτια αιολική ενέργεια έχει τελειώσει και οι πολιτικοί πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να διασχίσει τις θάλασσες, απλώς με το να τις κοιτάζει.

www.ewea.org

www.eletaen.gr