Εσωτερική υγρασία: Μία πρόκληση σε πολλά επίπεδα

Πώς προέρχεται η υγρασία, τι βλάβες προκαλεί, πώς την αντιμετωπίζουμε.

Αν και η θερμοκρασία αποτελεί σημείο αναφοράς για την άνεση του εσωτερικού χώρου, η υγρασία παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο. Δεν επηρεάζει μόνο την άνεσή μας, αλλά και την υγεία μας και την κατάσταση των κτιρίων μας. Για αυτό είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τις προκλήσεις και τις επιπτώσεις της σωστής διαχείρισης της υγρασίας.

Επίπεδα υγρασίας εσωτερικού χώρου
Τα συνιστώμενα επίπεδα υγρασίας μέσα σε ένα κτίριο είναι μεταξύ 30 και 50%. Αυτό μπορεί εύκολα να μετρηθεί με ένα υγρόμετρο ή ένα θερμόμετρο που εμφανίζει τα επίπεδα σχετικής υγρασίας (δηλαδή την ποσότητα νερού στον αέρα σε σχέση με τη θερμοκρασία). Η διατήρηση της υγρασίας σε αυτό το εύρος δεν είναι πάντα τόσο απλή, αλλά είναι σίγουρα σημαντική για τη διασφάλιση της ποιότητας του εσωτερικού αέρα.

Χαμηλή υγρασία
Δεδομένου ότι, ο ζεστός αέρας συγκρατεί περισσότερη υγρασία από τον κρύο αέρα, ένα δωμάτιο που δεν θερμαίνεται σωστά μπορεί να διατρέχει τον κίνδυνο χαμηλής υγρασίας. Αυτό μπορεί να προκαλέσει ξηροδερμία και περισσότερη σκόνη στο δωμάτιο, κάτι που με τη σειρά του μπορεί να επιδεινώσει τις αλλεργίες, το άσθμα και άλλες παθήσεις. Όταν ο αέρας είναι πολύ ξηρός, μπορεί να οδηγήσει σε ερεθισμό των πνευμόνων και του λαιμού, αλλά και να αυξήσει τον κίνδυνο ιογενούς λοίμωξης.

Υψηλή υγρασία
Αν και οι επιπτώσεις της χαμηλής υγρασίας είναι σίγουρα δυσάρεστες, οι κίνδυνοι που συνδέονται με τα υψηλά επίπεδα υγρασίας είναι πιο εκτεταμένοι. Εξάλλου, η υψηλή υγρασία του εσωτερικού αέρα προκαλεί αύξηση της υγρασίας των οικοδομικών υλικών, των υλικών των επιφανειών και των δομικών υλικών. Όταν αυτά τα υλικά αποκτούν υγρασία, αποτελούν έδαφος αναπαραγωγής μούχλας και βακτηρίων. Η μικροβιακή ανάπτυξη μπορεί να προκαλέσει ή να επιδεινώσει αλλεργίες και ασθένειες.

«Επιπλέον, η ανάπτυξη μούχλας και η καταστροφή των δομικών υλικών μπορούν επίσης να βλάψουν τις κτιριακές κατασκευές. Κατά τη διάρκεια της περιόδου θέρμανσης η υγρασία στον αέρα του δωματίου τείνει να μεταφερθεί στο κέλυφος του κτιρίου, εκτός εάν το φράγμα για τους υδρατμούς έχει εφαρμοστεί σωστά. Σε αυτή την περίπτωση, η υγρασία συμπυκνώνεται στο εσωτερικό της δομής και εκτός από τη μικροβιακή ανάπτυξη, προκαλεί μείωση της θερμομόνωσης και αύξηση της κατανάλωσης της ενέργειας θέρμανσης», λέει ο Mikko Iivonen, Senior R&D Adviser στο Purmo Group.

Κατανόηση της εσωτερικής υγρασίας
Για να διασφαλιστεί η σωστή διαχείριση της υγρασίας και να αποφευχθούν οι κίνδυνοι που συνδέονται με τη χαμηλή και υψηλή υγρασία, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς προέρχεται η υγρασία. Ο Mikko Iivonen εξηγεί: «Από τη μια πλευρά, υπάρχει μια μικρή ποσότητα υγρασίας που εισέρχεται στο κτίριο από έξω με παροχή αέρα εξαερισμού. Η κύρια πηγή υγρασίας, ωστόσο, είναι οι κάτοικοι και οι στεγαστικές τους λειτουργίες. Μια τυπική οικογένεια παράγει περίπου 5 έως 10 λίτρα υγρασίας την ημέρα στον εσωτερικό αέρα».

Εξαερισμός
Ο μόνος τρόπος για να μειώσετε την υπερβολική υγρασία του εσωτερικού χώρου είναι ο σωστός αερισμός. Σε κτίρια κατοικιών, για παράδειγμα, ο εξαερισμός διασφαλίζει ότι ο καθαρός εξωτερικός αέρας εισέρχεται στα δωμάτια και ο υγρός αέρας των εσωτερικών χώρων απομακρύνεται κυρίως από την τουαλέτα και την κουζίνα. Σε σύγχρονες κατασκευές παραθύρων με βελτιωμένη στεγανότητα αρμών ή σε δωμάτια χωρίς παράθυρα, θα πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στον αερισμό των δωματίων και, ενδεχομένως, στην παροχή εξαναγκασμένου αερισμού. Ένας επαρκής ρυθμός αερισμού θεωρείται ότι είναι 0,35 L/s ανά όροφο m2, που αντιστοιχεί σε αλλαγή του όγκου αέρα της κατοικίας μία φορά κάθε δύο ώρες. Λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία του εξαερισμού, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η έννοια του εξαερισμού, είναι υποχρεωτική για ανακαινίσεις και νέα κτίρια στις μέρες μας.