Πόσα χρήματα εξοικονομεί κανείς με το net-metering;

Κάθε λογαριασμός ηλεκτρικού ρεύματος απαρτίζεται από δύο κατηγορίες χρεώσεων για τον καταναλωτή: τις “ανταγωνιστικές” χρεώσεις που αντιστοιχούν στην αξία της ηλεκτρικής ενέργειας και τις λεγόμενες “ρυθμιζόμενες” χρεώσεις που είναι διάφορα τέλη και φόροι που συνοδεύουν την πώληση της ηλεκτρικής ενέργειας. Στη δεύτερη αυτή κατηγορία υπάγονται τα τέλη χρήσης Δικτύου και Συστήματος (για τη μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας από το εργοστάσιο παραγωγής ως την κατανάλωση), οι Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ, που αφορούν στην πριμοδότηση των τιμολογίων στα μη διασυνδεδεμένα νησιά και στη χρηματοδότηση του Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου), στην ενίσχυση των ΑΠΕ (Ειδικό Τέλος Μείωσης Εκπομπών Αερίων Ρύπων, ΕΤΜΕΑΡ), τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης (ΕΦΚ), κ.λπ.

Με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, ο αυτοπαραγωγός κερδίζει όλο το τμήμα των ανταγωνιστικών χρεώσεων για την ενέργεια που παράγει σε ετήσια βάση (εφόσον η παραγόμενη ενέργεια είναι μικρότερη ή ίση της καταναλισκόμενης), ενώ πληρώνει τμήμα των λεγόμενων ρυθμιζόμενων χρεώσεων. Συγκεκριμένα, η νομοθεσία προβλέπει τα εξής:

• Η χρέωση για το ΕΤΜΕΑΡ υπολογίζεται βάσει της απορροφώμενης ενέργειας (Α), επί την αντίστοιχη μοναδιαία χρέωση.
• Το μεταβλητό σκέλος της Χρέωσης Χρήσης Συστήματος και της Χρέωσης Χρήσης Δικτύου (χρέωση ενέργειας) υπολογίζεται βάσει της απορροφώμενης ενέργειας, επί την αντίστοιχη μοναδιαία χρέωση.
• Η χρέωση για ΥΚΩ υπολογίζεται βάσει της καταναλισκόμενης ενέργειας (Κ=Α+Π-Ε, δηλαδή Καταναλισκόμενη = Απορροφώμενη + Παραγόμενη - Εγχεόμενη), επί την αντίστοιχη μοναδιαία χρέωση.
• Οι λοιπές χρεώσεις (Ειδικός Φόρος κατανάλωσης, Ειδικό τέλος 5‰ του Ν. 2093/1992, ΦΠΑ) υπολογίζονται όπως κάθε φορά ορίζεται από τις κείμενες διατάξεις.