Πρακτικές συμβουλές εξοικονόμησης ενέργειας

1. Διατήρηση σταθερής θερμοκρασίας στον χώρο: Η κατανάλωση καυσίμου έχει άμεση σχέση με την ζητούμενη θερμοκρασία στους χώρους. Βάσει προτύπων η αποδεκτή εσωτερική θερμοκρασία πρέπει να είναι στους 20 C0, ενώ για κάθε βαθμό πάνω από αυτή την θερμοκρασία η αύξηση κατανάλωσης καυσίμου είναι της τάξης 6-7%. Η επιλογή μιας σταθερής θερμοκρασίας καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας με μικρές θερμοκρασιακές αποκλίσεις όταν οι χώροι δεν κατοικούνται, μπορεί να επιφέρει σημαντική εξοικονόμηση. Η τοποθέτηση ενός σύγχρονου ηλεκτρονικού θερμοστάτη που διαθέτει χρονο-προγραμματισμό αυτόματης μετάβασης από την περίοδο υψηλής θερμοκρασίας στην περίοδο χαμηλής μπορεί να βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση.
    
2. Αντικατάσταση συμβατικών κυκλοφορητών με νέους ηλεκτρονικούς υψηλής ενεργειακής απόδοσης: Η πλειονότητα των εγκαταστάσεων θέρμανσης διαθέτουν κυκλοφορητές παλιάς τεχνολογίας χαμηλής ενεργειακής απόδοσης και υψηλής κατανάλωσης ρεύματος. Δυστυχώς, οι κυκλοφορητές αποτελούν το κομμάτι του δικτύου διανομής θέρμανσης που αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει μόνο όταν χαλάσει. Παρόλα αυτά είναι το προϊόν που έχει τις περισσότερες ώρες λειτουργίας (μέσος όρος λειτουργίας 2000 ώρες ετησίως) και αποτελεί μια «κρυφή» κατανάλωση με υψηλό λειτουργικό κόστος. Η αντικατάσταση των παλιών κυκλοφορητών με νέους τεχνολογίας Inverter, όπου βάσει της κοινοτικής οδηγίας Ecodesign θα πρέπει να διαθέτουν Δείκτη Ενεργειακής Κατανάλωσης EEI μικρότερο ίσο του 0,23, μπορεί να μειώσει την κατανάλωση ενέργειας έως και 80%. 
    
3. Εγκατάσταση θερμοστατικών βαλβίδων και θερμοστατικών κεφαλών: Δεδομένου ότι κάθε χώρος ενός κτιρίου είναι τελείως ξεχωριστός με διαφορετικές θερμικές απαιτήσεις, η λύση είναι οι θερμοστατικές κεφαλές. Τοποθετούνται τοπικά επάνω σε κάθε θερμαντικό σώμα ξεχωριστά και ρυθμίζουν προοδευτικά την ροή του ζεστού νερού βάσει της θερμοκρασίας του συγκεκριμένου χώρου. Έτσι κάθε θερμαντικό σώμα γίνεται ανεξάρτητο και απομονώνεται αυτόματα όταν επιτευχθεί η επιθυμητή θερμοκρασία, την στιγμή που οι υπόλοιπου χώροι που έχουν ανάγκη θέρμανσης συνεχίζουν να λειτουργούν. Έτσι όταν το κτίριο έρθει σε θερμική ισορροπία θα λειτουργεί μικρότερο μέρος του συνολικού συστήματος επιτυγχάνοντας εξοικονόμηση καυσίμου που μπορεί να φτάσει και το 30%. 
    
4. Αποφυγή υπερ-διαστασιολόγησης των συστημάτων καθώς το μοναδικό αποτέλεσμα είναι η υπερκατανάλωση καυσίμου. Τα συστήματα θέρμανσης σχεδιάζονται για να καλύψουν την δυσμενέστερη κλιματολογική συνθήκη της συγκεκριμένης εφαρμογής. Ακόμη λοιπόν και στην περίπτωση όπου η μελέτη θέρμανσης έχει γίνει ιδανικά, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές, χωρίς καμία υπερ-διαστασιολόγηση, το 100% της ισχύος του συστήματος απαιτείται μόνο για πολύ μικρή χρονική περίοδο του χειμώνα, ενώ το υπόλοιπο χρονικό διάστημα είναι ήδη μεγαλύτερο από ότι χρειάζεται. Είναι εύκολα κατανοητό λοιπόν πόσο πιο επιβαρυμένη είναι η κατανάλωση με την άσκοπη υπερ-διαστασιολόγηση των συστημάτων. 
    
5. Θερμομόνωση σωληνώσεων: Ακούγεται ίσως η πιο απλή επέμβαση αλλά παρά ταύτα παραμένει η λιγότερο προτιμητέα. Η θερμομόνωση όλων το εμφανών σωληνώσεων ενός δικτύου διανομής στο σύστημα θέρμανσης πέραν του χαμηλού κόστους και της εύκολης τοποθέτησης, θα συνεισφέρει επιπρόσθετα στην εξοικονόμηση ενέργειας και μείωση της κατανάλωσης. Διαφορετικά παράγουμε ενέργεια (και φυσικά ξοδεύουμε χρήμα) για να την «πετάμε» στο περιβάλλον! 
    
6. Σωστή τοποθέτηση των θερμοστατών χώρων σε σημεία που δεν επηρεάζονται από ανοίγματα και κατ’ επέκταση οδηγούν το σύστημα θέρμανσης σε εσφαλμένη λειτουργεία και υπερκατανάλωση.