Οι τελικοί στόχοι της ΕΕ για τις ΑΠΕ μέχρι το 2030

Μετά από εννιά μήνες και πολλές διαπραγματεύσεις, οι Ευρωπαίοι κρατικοί ηγέτες κατέληξαν σε μια συμβιβαστική λύση σχετικά με τους ενεργειακούς στόχους για το 2030.

Tweet

Οι τελικοί στόχοι που τέθηκαν από τους αρχηγούς κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι οι εξής:

- Δέσμευση μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 40%, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990

- Δέσμευση χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε ποσοστό 27%, σε επίπεδο Ε.Ε.

- Αύξηση ενεργειακής αποδοτικότητας 27%

- Ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς ενέργειας με την επίτευξη του στόχου του 15%, ποσοστό που αφορά την ενδοδιασύνδεση ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ των κρατών μελών, καθώς και την προώθηση σημαντικών έργων υποδομής.

Στην έκθεση Εκτίμησης Επιπτώσεων (Impact Assessment) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο, η ενεργειακή συμβολή σε ποσοστό 35% είχε κριθεί ως “ένας στόχος απολύτως εφικτός”. Το τελικό 27% κρίνεται λογικά ως σαφώς χαμηλότερο και έρχεται σε προφανή αντίθεση με τις θέσεις του ίδιου του Προέδρου της Επιτροπής, Jean – Claude Juncker. Ο κύριος Juncker στην ιστοσελίδα του δηλώνει πως ως Πρόεδρος θέτει πέντε προτεραιότητες, η δεύτερη εκ των οποίων αναφέρει, μεταξύ άλλων, πως επιθυμία του είναι η Ευρώπη να καταστεί η πρώτη σε παγκόσμιο επίπεδο στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Το πώς θα το καταφέρει αυτό η Γηραιά Ήπειρος με το 27%, είναι απορίας άξιο.

Αδύνατο να παραλειφθεί επίσης η αοριστία στον άνωθι δεύτερο ενεργειακό στόχο, από τον οποίο προκύπτει πως η ανάλυση των στόχων σε εθνικό επίπεδο δεν είναι μέρος της συμφωνίας, πράγμα που εγείρει ερωτήματα σχετικά με την πρακτική εφαρμογή.

Ωστόσο, αδύνατο είναι να παραβλεφθεί και η θετική πλευρά των τελικών αποφάσεων. Η Ευρώπη με την κίνηση αυτή αναγνωρίζει πως η κλιματική αλλαγή απειλεί άμεσα τη ζωή στη Γη. Κατ επέκταση, οι στόχοι των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αποτελούν ένα σημαντικό πολιτικό μήνυμα, που λέει πως οι επενδύσεις στον τομέα των ηλιακών θα συνεχιστούν ανοδικά. Μετά από όλα τα αναδρομικά μέτρα και τις διάφορες εκτός προγράμματος αποφάσεις που πάρθηκαν στις Ευρωπαϊκές χώρες, γεγονότα που προκάλεσαν αποσταθεροποίηση και παρεμπόδιση της ανάπτυξης, έρχεται επιτέλους ένα ρυθμιστικό πλαίσιο που θα επιφέρει σταθερότητα.

Αν μη τι άλλο, η θεσμοθέτηση των στόχων για το 2030 σηματοδοτεί την προθυμία των φορέων λήψης αποφάσεων να αντιμετωπίσουν το ζήτημα του σχεδιασμού της αγοράς, προκειμένου να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες που θα επιτρέψουν στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας να συνεχίσουν να αναπτύσσονται.